Geen vraag zo gek of ik hem al eens gehoord. Van hoeveel huur ik nou eigenlijk betaal tot waar ik mijn vintage allemaal vandaan haal. De meest bijzondere opmerking was toen ik nog maar net met de winkel begonnen was. Een man liep recht op de toonbank af en meldde zich voor de oogmeting van 13.00. Zich niet bewust van het feit dat de Specsavers naar de overkant was verhuisd en hij zich niet in de brillenwinkel maar in een vintagewinkel bevond.. Die bril had hij in ieder geval hard nodig!
Mensen vragen me het hemd van het lijf, maar meestal over de dingen die ik doe. Daarom leek het me leuk om eens vijf dingen te benoemen die ik als vintage ondernemer juist NIET doe. Lees je mee?
1. Korting geven
Geregeld word me gevraagd of ik naast VintageMeesters nog een baan heb. Nou… nee. Ik tel de uren al lang niet meer, ben erg vaak op reis en maak doorgaans lange dagen tijdens het inkopen. Maar daar stopt het niet. Ook het uitladen, schoonmaken, repareren, fotograferen, opmeten, online plaatsen, social media bijhouden, de administratie bijwerken kost tijd. Heel veel tijd.
Het bedrag op het prijskaartje is dan ook een optelsom van: het product, de courantheid, uniciteit, conditie plus... een percentage van de kosten (huur, vaste lasten, materiaal kosten etc) en mijn inspanningen om het artikel te vinden, in te kopen en naar de winkel te krijgen. Tot slot werk ik (net als ieder ander) ook niet voor niets, dus een deel van de prijs is voor mijn salaris.
Aangezien ik er niet van hou om iets eerst duurder te maken om vervolgens zogenaamd met korting te gaan strooien is het bij mij in de winkel heel simpel: de prijs is gewoon de prijs. Korting geef ik echt alleen maar wanneer je van plan bent ineens de halve winkel leeg te kopen. 😉
2. Stofferen
Ik inmiddels best handig met allerhande kleine klusjes en reparaties maar meubels stofferen hoort daar niet bij. Ik overweeg bij de aankoop van een vintage fauteuil of bank of het de moeite loont om deze opnieuw te laten stofferen. Meestal is dit niet het geval omdat stofferen een erg prijzige aangelegenheid is. Niet alleen het materiaal maar ook het uurloon maakt dat er voor mij als kleine ondernemer dan te weinig winstmarge overblijft. Alle stoelen, fauteuils en banken in de winkel van VintageMeesters hebben dan ook de originele bekleding. Die moet overigens wel in hele goede staat zijn, anders komt het de winkel niet in!
3. Naar de mond praten
Ik zou in ieder andere winkel een bar slechte verkoper zijn. Ik heb er namelijk een bloedhekel aan om mensen naar de mond te praten of ze iets op de mouw te spelden dat niet helemaal klopt. Verkopen om je target te (moeten) halen is dus niks voor mij. Gelukkig mag ik in mijn eigen winkel zelf bepalen hoe ik het doe en dat komt neer op het motto ‘eerlijk duurt het langst’. Het komt best vaak voor dat mensen twijfelen over een kleur, model of maatvoering van een meubel en mij om advies vragen. Bijvoorbeeld… ‘is dit dressoir wel geschikt als tv meubel’ of ‘past deze kleur hout wel bij …’. Als ik denk dat het ‘m niet gaat worden dan zeg ik dat eerlijk. Want niks zo vervelend wanneer je bij thuiskomst ontdekt dat je niet goed voorgelicht of geholpen bent. Bij twijfelende klanten adviseer ik daarom bijna altijd: niet doen. Het is veel prettiger als mensen bij me terugkomen om iets anders moois te kopen dat he-le-maal je van het is, dan dat ze naar huis gaan met iets waar ze niet helemaal blij mee zijn.
4. Bronnen prijsgeven
Ik heb er al eens eerder over geschreven: er wordt me vaak gevraagd waar ik al die mooie vintage meubels en woonaccessoires vandaan haal of op welke markt ik ben als ik iets plaats op insta. Natuurlijk deel ik mijn inkoopbronnen niet. Nooit. Zelfs niet aan mijn bloedeigen familie. Je weet tenslotte maar nooit wie met wie praat en wat per ongeluk laat vallen. Ik heb enorm veel tijd gestoken in het opbouwen van (inkoop) relaties, het vinden van de juiste markten en tweedehandswinkels waar het de moeite loont om zeer geregeld te gaan kijken. Eenieder die zich in dit ‘vakgebied’ wil bewegen kan ik alleen maar aanmoedigen om zelf op onderzoek uit te gaan.
5. Restaureren
Vintage meubels restaureren is een vak. Dat blijkt iedere keer weer wanneer ik een zeer beschadigd meubel inlever bij een meubelrestaurateur (in mijn geval Brakendonk) die hier ook daadwerkelijk een opleiding voor heeft gevolgd en in elk opzicht precies weet wat ze doet. Een beetje schuren en wat meubelolie erop is natuurlijk geen restauratie. Ik beperk me daarom het liefst tot klusjes die ‘iedereen’ kan. De ingewikkeldere en moeilijkere restauraties besteed ik met liefde en plezier uit. Op die manier doe ik een meubelstuk echt recht. Heerlijk wanneer het dan helemaal hersteld en mooi in mijn winkel staat en vervolgens een nieuw thuis krijgt.
Reactie plaatsen
Reacties